تقدیم به تمامی آنانی که هنوز هم تکه ای از آسمان در چشمانشان وجرعه ای از دریا در دستانشان وتجسمی زیبا ازخاطره ی ایثارگل های سرخ در معبد ارغوانی دل هایشان به یادگارمانده است نخستین چکه ی ناودان بلند یک احساس رادرقالب کلامی ازجنس تنفس وباغچه های معصوم یاس بر روی حجم سپید یک دفتر می ریزم وان را باهمه ی پروانه صفت های این گیتی بی انتها به آستان نیلوفری تمام دل های زلال هدیه میکنم درپناه حق نیلوفر ها مهربان وشکیبا بمانید....
نظرات شما عزیزان:
|
About
به وبلاگ من خوش آمدید
Home
|